Casarena

Op het moment bevind ik mij samen met mijn grote Liefde Sasha in Zuid-Amerika, waar ik op bezoek ga bij onder andere Bodega Casarena. Graag deel ik mijn ervaringen met jullie zoals ik het ook echt beleef; geen technische details, geen bla bla, maar pure belevenis emotie. Ik wijd er ook een ‘I want my Malbec’ proefbox aan met 6 serieuze wijnen in 1 doos. Aldus hier mijn ervaring bij het wijnhuis Casarena…..

Na wat geregel en gemail een paar maanden geleden in Nederland, zijn we vandaag uitgenodigd om Casarena te bezoeken in Pedriel, Luján de Cuyo een subregio in Mendoza. We zitten in het simpele maar gezellig koffie tentje naast ons appartement en stipt op tijd komt onze Roderigo in zijn krakkemikkige zwart gele taxi voorrijden, om ons in een twintig minuten durende rit naar Luján de Cuyo te brengen. De man spreekt geen woord Engels, maar probeert een gesprek aan te gaan, wat later bleek, om ons tours aan te smeren. Op de afgesproken tijd arriveren we bij Casarena en worden we hartelijk ontvangen door Juliana. Het valt ons direct op dat de toppen van het Andes gebergte besneeuwd zijn, wat uitzonderlijk blijkt te zijn voor de tijd van het jaar. Een prachtig schilderij-achtig uitzicht.

Juliana brengt ons naar boven, waar Sebastian ons op zit te wachten in een soort van bestuurskamer met een enorme tafel met uitzicht op Jumilla’s wijngaard en de wijnkelder die door een raam gescheiden is van de kamer. Ook hij heet ons hartelijk welkom. Er is toch een kleine kink in de kabel kwa communicatie. Van te voren had ik aangegeven dat ik een on-line tasting wilde geven voor mijn wijnclub van Estec rond 14:30 plaatselijke tijd. Sebastian was ervan uit gegaan dat we om 10:30 zouden beginnen met de wijnmaakster. 4 uur tijdsverschil, dus ja daar zit de kink in de kabel. No worries lossen we op.

Juliana laat ons de Biologische Jamilla wijngaard zien die voor het estate ligt met een keur van bio diversiteit om zich heen, hazelaars, cypressen, planten en olijf bomen. De bomen beschermen de wijngaarden voor de wind en geven huis aan vogels, die weer dol zijn op insecten die we liever niet te veel in de buurt van de druiven willen hebben.  Ze hebben een soort van kanaaltjes gegraven voor drainage. Niet ideaal, maar het werkt. Eens in de zoveel tijd krijgen ze een strikt bepaalde hoeveelheid water uit de Mendoza rivier via een damsysteem. Dat water loopt dan in de geultjes naast de wijnstokken en bezorgt de planten weinig maar net genoeg water voor de voeding. De temperatuur loopt al aardig op en daar komen Martina (de bevlogen wijnmaakster) en Sebastian aan.

Na kort beraad beslissen we om de proeverij nu te doen met zijn viertjes en dat ik zelf online mijn vrienden van Estec te woord sta via een opgezette teams verbinding. Alvorens ons vertrek heb ik alle glazen en wijnen al bij Alex gebracht, die de hele ‘Riedel’ naar Estec heeft meegenomen. Een uitermate interessante tasting, waar we de verschillende terroirs behandelen van de vier verschillende wijngaarden van Casarena; die vernoemd zijn naar de kleinzoons van de eigenaar, die het bedrijf in 2007 heeft overgenomen van de Italiaanse oprichters. Alle aspecten van bodemsoorten, leeftijd van stokken en wijngaarden kwamen allemaal prachtig naar voren in de verschillende cuvées. De single vineyard wijnen, Jamilla, Lauren, Owen en Naoki zijn allemaal gelabeld met de plattegrond van die betreffende wijngaard. De wijnen reflecteren stuk voor stuk een hele elegante stijl. Geen blockbusters met harde tannines, maar fluweelzacht met mooie kruidigheid en balans in diepte, fruit en zuren. Ik wist het al, maar als je dan samen het halve portfolio door proeft samen met de wijnmaakster op de plek waar het is vervaardigd geeft dat een extra dimentie. Ik was al fan, nu een ambassadeur! 

Na twee uur met ons neus in de wijnglazen te hebben gezeten wil de maag ook wel wat. We lunchen met zijn tweetjes met een meegebrachte aangebroken fles Cabernet Fanc Estate een paar honderd meter verder op, onder de olijven boven aan een met oude treinbielzen vervaardigde tafel bij een schattig tentje. We moeten nog opschieten want ik moet om 14:00 uur inbellen met Noordwijk om de verbinding te checken. Alles werkt en om half 3 beginnen we. Martine die het deze week erg druk heeft met meetings en bottelen, doet even een voor woordje en bespreekt de eerste wijn, Casarena Chardonnay 505, het nummer welke verwijst naar het adres nummer. De deur naar het wijnhuis, de deur naar de wijnkelder, de deur naar het portefolio; de ‘entree’ level , het begin van alle wijnen. Tijdens covid heb ik een dertigtal on-line tastings gedaan met verschillende producenten, maar deze is speciaal. Ik ben ter plekke en ik hoef tijdens mijn afwezigheid mijn club niet in het gewisse te laten, de tasting gaat ook in mijn afwezigheid door! 

Na twee uur kletsen en nog meer wijn, is het tijd om iedereen te bedanken en weer naar de stad terug te trekken. Roderigo komt weer aanrijden met zijn zwart-gele krakkemikkige taxi en wil ons natuurlijk nog wat toertjes aansmeren, “nee man su casa, directamundo”. Wat een fantastische dag, feeling extremely happy.